Rychter Stefan

Zdjęcie przedwojenne.

Pseudonimy: „Stefan”, „Brożyna”, „Dan”, „Las”, „Tumry”. Używał konspiracyjnego nazwiska: Stepan Boruszko.

Jako pierwszy kurier  Dowódcy Głównego Służby Zwycięstwu Polski przybyły do Kielc. 
W 1940 r. był oficerem Komendy Okręgu Kieleckiego Związku Walki Zbrojnej. 
Od wiosny 1940 r. do końca 1940 roku był Komendantem Związku Odwetu Okręgu Kielce.

Później w Okręgu Kraków i w "Wachlarzu".

Dzieciństwo i służba wojskowa

 

Urodził się 19 grudnia 1906 roku w Słupi Nowej w Górach Świętokrzyskich. Syn Bolesława i Marianny z d. Kozłowskiej. Od września 1919 r. był uczniem Gimnazjum Chreptowicza w Ostrowcu. W czerwcu 1925 r. zdał maturę. Rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim.


-Od lipca 1927 do lipca 1928 r. służył w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim.
-Od września 1928 r. do sierpnia 1931 r. był szkolony w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie. -15 sierpnia 1930 r. został mianowany podporucznikiem w korpusie oficerów saperów.
-W 1932 r. objął dowództwo plutonu w 4. batalionie saperów. W listopadzie 1933 r. dodatkowo został adiutantem batalionu.
-W 1935 r. awansowano go na stopień porucznika.
-Od 1937 r. był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie.

II wojna światowa

-We wrześniu 1939 r. został oficerem operacyjnym 3. Dywizji Piechoty.
-19 września 1939 r. dostał się do niewoli. Zbiegł z obozu w Tarnowie.
-Przedostał się do Warszawy i wstąpił do SZP. Jako pierwszy kurier, pod pseudonimem „Stefan” został skierowany, na początku października, do Kielc. Gdzie występował jako pełnomocnik Dowódcy Głównego Służby Zwycięstwu Polski . Po nawiązaniu kontaktów doprowadził do powołania pierwszego Komendanta Okręgu Kielce SZP.
-W październiku 1939 r. scalał konspiracyjne grupki konspiracyjne w kieleckim.
-W listopadzie 1939 r. przekazał w rejonie Anielina majorowi Henrykowi Dobrzańskiemu „Hubal” rozkaz przejścia do konspiracji.
-W 1940 r. był oficerem Komendy Okręgu Kieleckiego Związku Walki Zbrojnej. Oficjalnie był zatrudniony w kieleckich firmach ubezpieczeniowych.
-Od wiosny 1940 r. do końca 1940 roku był Komendantem Związku Odwetu Okręgu Kielce.
-W maju 1941 r. został skierowany do Krakowa z zadaniem odbudowy tamtejszego Związku Odwetu. Siatkę organizacyjną odtworzył z żołnierzy grup „Elzet” i III Odcinka Obwodu Kraków-Miasto. Od sierpnia 1941 r. był szefem Związku Odwetu w Okręgu Krakowskim Związku Walki Zbrojnej.
-W marcu 1942 r. przeniesiono go do Warszawy.
-Od kwietnia 1942 r. był Szefem Sztabu „Wachlarza”.
-30 kwietnia 1942 r. został awansowany na stopień kapitana.
-W grudniu 1942 r. przekazał wileński odcinek „Wachlarza” do Kedywu. Awansowano go na stopień majora.
-19 stycznia 1943 roku wyjechał do Mińska z zadaniem uwolnienia z tamtejszego więzienia aresztowanych żołnierzy IV odcinka Wachlarza. Został zadenuncjowany przez strażnika więziennego.
-Poległ 6 lutego 1943 roku w Mińsku Litewskim.