Arendarski Bogusław

Pseudonim: "Stefan"
Wywiad Obwodu Kielce

-Urodził się 15 grudnia 1913 r. w rodzinie robotniczej.

-Bogusław od najmłodszych lat był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego, początkowo w szkole powszechnej, a następnie w Seminarium Nauczycielskim w Jędrzejowie, gdzie był drużynowym drużyny im. Tadeusza. Kościuszki.

-W latach 1929-1934 organizował coroczne spływy kajakowe Nidą do Motkowic i Wisłą do Warszawy. Sprzęt wodny wykonywali sami harcerze pod jego kierunkiem.

-W 1933 r. Naczelnik Głównej Kwatery Harcerzy mianował go podharcmistrzem.

-W 1934 r. (po ukończeniu seminarium nauczycielskiego)  został powołany do służby wojskowej w Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy przy 4 pułku piechoty Legionów w Kielcach, skąd po kilku miesiącach został usunięty za krytykowanie rozkazu oficera.

-W 1936 r. wyjechał do Warszawy na studia w Wolnej Wszechnicy na wydziale zajęć praktycznych dla nauczycieli.

-Od l września 1936 r. do czerwca 1937 r. pełnił funkcję drużynowego jednej z drużyn w Warszawie.

-W okresie od września 1937 r do 30 czerwca 1938 r. był drużynowym w Białogonie.

-1 września 1938 r. otrzymał pracę nauczyciela w Bodzentynie i zajął się organizacją hufca świętokrzyskiego skupiającego drużyny harcerzy z powiatu kieleckiego. Został mianowany komendantem tego hufca.

-Po wybuchu wojny dostał się do niemieckiej niewoli, z której zbiegł w październiku 1939 r. i wrócił do Bodzentyna.

-W listopadzie 1939 r. nawiązał kontakt z Józefem Dobskim, późniejszym komendantem konspiracyjnej chorągwi harcerzy Ula „Skała”, który zaproponował mu stworzenie komórki wywiadu w Bodzentynie. Komórka wchodziła w skład sieci wywiadu organizowanej przez Mieczysława Drewicza ps. „Urban”, w tym czasie kierownik referatu II wywiad Obwodu Kielce.

-Od wiosny 1940r. oficer wywiadu Rejon Północ (określany niekiedy, jako Inspektorat Góry Świętokrzyskie).

-W marcu 1942r. przyjechali po niego żandarmi z Bielin. Powodem przyjazdu był donos, że ukrywa on Żydów. Arendarskiemu udaje się uciec. Zdekonspirowany na swoim terenie ukrywa się w Kielcach, Sandomierzu i Warszawie.

-Wiosną 1944r. powraca do Bodzentyna, gdzie cały czas przebywa jego żona i dziecko, i włącza się do pracy konspiracyjnej. Dużym jego osiągnięciem było wtedy zorganizowanie przez Szare Szeregi w Bodzentynie szpitala liczącego 20 łóżek dla chorych i rannych partyzantów, obsługiwanego przez harcerki i harcerzy. Niezbędne lekarstwa i opatrunki dostarczali kieleccy instruktorzy i działacze PCK - hm. Ryszard Unger i hm. Edward Meissner.

-Podczas ofensywy styczniowej w 1945 r. zorganizowany w nim został szpital dla żołnierzy Armii Czerwonej.

-W maju 1945 r. wyjechał z Grupą Ekonomiczną z Kielc do Legnicy, gdzie w latach 1945-1947 był naczelnikiem Wydziału Kultury.

-W 1948 r. powrócił do Kielc i z ramienia Komendy Chorągwi Harcerzy prowadził gospodarstwo w ośrodku w Baszowicach, przekazane harcerstwu przez władze wojewódzkie.

-Był nauczycielem w V Liceum Ogólnokształcącym im. ks. Piotra Ściegiennego, skąd w 1974 r. przeszedł na emeryturę.

-Zmarł w Kielcach 13 stycznia 1984r. Został pochowany na Cmentarzu Starym.