Kasten Andrzej Jerzy
Pseudonim: "Zulejka".
Oddział partyzancki Tomasza Wójcika "Tarzan".
Zgrupowania Partyzanckie "Ponury".
Młodzość
Urodzil się 20 sierpnia 1923 r. w Warszawie jako synem Karola i Janiny z d. Mączyńska,. Ojciec był księgowym, a następnie woźnicą w firmie „E. Wedel”.
W 1936 r. ukończył Szkołę Powszechną im. Mikołaja Reja w Warszawie, a następnie rozpoczął naukę w Gimnazjum im. Tadeusza Reytana. We wrześniu 1939 r. był uczniem IV klasy gimnazjum. Naukę przerwał w listopadzie 1939 r.
W okresie od czerwca do października 1940 r. pracował w Radzie Głównej Opiekuńczej (lub Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej) przy organizowaniu półkolonii dla dzieci. Tam też wstąpił do konspiracji. W październiku 1940 r. rozpoczął edukację na Kursie Przygotowawczym do Szkół Zawodowych II stopnia, którą ukończył w lutym 1942 r. Od kwietnia do września tego roku pracował w firmie budowlanej Pronaszko S.A. jako praktykant budowlany (pomocnik murarski). We wrześniu 1942 r. rozpoczął naukę w Szkole Budownictwa Lądowego i Wodnego przy ul. Koszykowej w Warszawie. Naukę przerwał w marcu 1943 r. Od marca do czerwca 1943 r. pracował w fabryce pasty do obuwia „Olza” przy ul. Siennej. Wiosną 1943 r. został spoliczkowany przez przypadkowego Niemca i nazwany „polnische Schweine”. W obawie dalszych konsekwencji, czy aresztowania opuścił Warszawę.
AK i NSZ
25 czerwca 1943 r. znalazł się w oddziale partyzanckim wachm. Tomasza Wójcika „Tarzana” operującym w okolicach Zawichostu. Przyjął pseudonim „Zulejka”. Z końcem sierpnia 1943 r. oddział dołączył do Zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury”. Z grupą żołnierzy tzw. "kawalerii spieszonej" (piechoty) został wyłączony z konnicy i przeszedł do drużyny ppor. Józefa Kempińskiego "Krótkiego" w I Zgrupowaniu "Nurta".
Pod koniec września "Zulejka" i około 20 innych, byłych żołnierzy „Tarzana”, zdezerterowało ze Zgrupowania z powodu, jak później określił "Zulejka" "złych warunków bytowych". Powrócili w rejon Zawichostu. Po przeprawieniu się przez Wisłę, dołączył do oddziału Narodowych Sił Zbrojnych por./rtm. NSZ Leonarda Zub-Zdanowicza „Zęba”, operującego na terenie Lubelszczyzny. W oddziale NSZ przebywał do lipca 1944 r. Pełnił funkcję pisarza oddziału.
Za Sowieta
W połowie sierpnia 1944 r. zmobilizowany został do "ludowego" Wojska Polskiego. Skierowany został do I Oficerskiej Szkoły Artylerii w Chełmie Lubelskim. Po promocji przydzielony został do „aparatu polityczno-wychowawczego”. Po ukończeniu szkoły przez pewien czas był zastępcą dowódcy baterii we wspomnianej szkole. Następnie pełnił służbę w 15 Dywizji Piechoty oraz jako słuchacz w Wyższej Oficerskiej Szkole Polityczno-Wychowawczej Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego. Ostatni przydział miał do Komendy Głównej Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”. Zdemobilizowany został 7 lutego 1950 r. w stopniu kapitana.
W październiku 1951 r. rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Warszawskiej Akademii Sztuk Plastycznych w Warszawie. Zapisał się do Związku Studentów Polskich. Dyplom obronił jednak dopiero w 1957 r. na wydziale rzeźby w pracowni prof. F. Strynkiewicza. W 1958 r. został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.
Jest autorem wielu pomników i tablic związanych z Armią Krajową:
pomnik mjr. Jana Piwnika „Ponurego” (Wąchock 1984 r.)
pomnik Żołnierzy Armii Krajowej (Oleszno),
pomnik Podziemnego Państwa Polskiego (Wąchock 1989 r.),
płyta nagrobna mjr. „Ponurego” (Wąchock),
płyta nagrobna mjr. „Nurta” (Oleszno i Wykus).
Opracowano na podstawie:
http://ponury-nurt.blogspot.com/