Pietrzykowski Stanisław

Pseudonim: „Błyskawica”

Oddział partyzancki Mieczysława Zasady "Wrzos"

Oddział partyzancki Antoniego Hedy "Szary"

Pietrzykowski Stanisław "Błyskawica"

Rodzina Pietrzykowscy pochodzi z Piły (wieś koło Pomykowa). W poszukiwaniu pracy wyjechali w 1913 roku do Niemiec za pracą zarobkową. Osiedlili się pod Rostockiem.
- w 1916 r. urodził się pod Rostokiem, jako trzecie dziecko w rodzinie.
-w 1921 roku rodzina powróciła do Pomykowa,
-służby wojskowej nie odbywał,
-imał się dorywczych zajęć. Terminował w zawodzie odlewnika w fabryce u Kronenbluma.
-prawdopodobnie w 1940 r., kiedy fabrykę wizytował niemiecki starosta gospodarczy Fitting. Upatrzył sobie dwóch giserów, być może wpływ na to miała znajomość języka niemieckiego. Zabrał ze sobą Pietrzykowskiego i Jana Kluska ze Starego Młyna, którzy odtąd zajmowali się jego końmi.
-po przeprowadzeniu się Fittinga do dworu w Modliszewicach Klusek zostaje odesłany. Pozostaje tylko Pietrzykowski, którego Niemiec nazywa „Ludwik”. Ubrany w pewnego rodzaju mundur towarzyszy staroście podczas jego konnych przejażdżek .
-wiosną 1944 r. nawiązuje z nim kontakt Armia Krajowa, która przekonuje do współpracy. Przyjmuje pseudonim „Błyskawica”. Jego zadaniem jest wystawienie Fittinga .
-29 maja 1944 roku patrol dywersyjny pod dowództwem Mieczysława Zasady „Wrzos” wykonuje wyrok na Fittingu. Pietrzykowski razem z dywersantami udaje się do oddziału partyzanckiego „Szarego”
-odtąd Pietrzykowski pozostaje w oddziale partyzanckim Mieczysława Zasady „Wrzos”. Ma on status osobnej grupy, ale bardzo blisko współpracuje z oddziałem Antoniego Hedy „Szary”, a przez niektórych jest wręcz uważany za część tego oddziału (staje się tak od przełomu lipiec/sierpień 1944 r.).
-5/6 czerwca 1944 r. bierze udział w akcji opanowania Końskich. Jest prawdopodobnie w grupie dowodzonej przez Mieczysława Zasadę „Wrzos”, która ma ubezpieczać od strony siedzib Gestapo i żandarmerii. Pietrzykowski dostaje śmiertelny postrzał pod ścianą domu Czesława Kosierkiewicza przy ul. Kazanowskiej.
-poległego zabrano ze sobą. Trumnę zrobił stolarz w Małachowie.
-został pochowany na konspiracyjnym cmentarzu partyzanckim pod Skarżyskiem w Pogorzałem.
-w 1946 roku rodzina dokonana ekshumacji przenosząc zwłoki na konecki cmentarz.