Leśkiewicz Marian
Pełne dane: Marian Alfred Tadeusz Leśkiewicz
Nazwisko konspiracyjne: Marian Petryk
Pseudonimy: „Rachim”, „Wygoda”, „Rachiń”, „Dolina”
Stopień wojskowy w AK: podporucznik
Cichociemny
Sztab 2 Dywizji Piechoty Legionów AK
2 pułk piechoty Legionów AK

Urodził się 7 września 1923 w Dolinie (obecnie Ukraina). Syn Teodora, starszego przodownika policji oraz Stefanii Petroneli z domu Soroczyńskiej.
-do 1929 uczył się w szkole powszechnej w Dolinie,
-od 1935 w Prywatnym Gimnazjum im. Zygmunta Krasińskiego w Lublinie,
-w 1939 zdał małą maturę,
-we wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany – był jeszcze przed służbą wojskową.
-13 kwietnia 1940 wraz z rodziną wywieziony przez Sowietów do miejscowości Biełaja Glinka (rejon Karabałyk, obwód Kustanaj, Kazachstan).
-do 14 listopada 1941 pracował niewolniczo jako robotnik rolny w Aktiubińskim Zernosowchozie.
W Wojsku Polskim
-zwolniony po układzie Sikorski – Majski, wstąpił do Armii Polskiej gen. Andersa, przydzielony do 1 plutonu 1 kompanii 1 batalionu 16 Pułku Piechoty 6 Dywizji Piechoty (Tockoje – Jakkobak).
-od 16 lipca 1942 przydzielony do plutonu ochrony sztabu 6 Dywizji Piechoty (Szachrisjabz – Krasnowodosk),
-od 29 października 1942 w Pahlevi (Iran),
-od 28 stycznia 1943 w Quizil Ribat (Irak).
-w marcu 1943 roku został przeniesiony do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do Sekcji Dyspozycyjnej Naczelnego Wodza co miało zapewne związek z faktem, że zgłosił się do służby w kraju.
-kwiecień-listopad 1943 przechodzi szkolenie w zakresie radiotelegrafii,
zaprzysiężony na rotę ZWZ/AK
-19 stycznia 1944 w Chicheley zaprzysiężony na rotę ZWZ/AK przez szefa Oddziału VI (Specjalnego), ppłk dypl. Michała Protasewicza ps. Rawa. Przerzucony na stację wyczekiwania Głównej Bazy Przerzutowej „Jutrzenka” w Latiano nieopodal Brindisi.
-od 25 kwietnia 1944 na praktyce w ośrodku łączności bazy Latiano w Mesagne.
-21 września 1944 awansowany na stopień podporucznika.
Okupacja niemiecka
-w nocy 21/22 września 1944 w sezonie operacyjnym „Odwet”, w operacji lotniczej „Przemek 1” (dowódca operacji: F/O Stanisław Kleybor) jako członek ekipy skoczków nr: LIX wystartował o godz. 18.50 z lotniska Campo Casale nieopodal Brindisi na pokładzie samolotu Liberator KG-834 „U” (1586 Eskadra PAF,
Zrzut został przeprowadzony na placówkę odbiorczą „Rozmaryn” 213, w okolicach miejscowości Czaryż, 6 km od Secemina. Odbył się w godzinach 00.12 – 00.25 a przyjmował go I batalion 3 Pułku Piechoty Legionów AK, dowodzony przez kpt. Jerzego Niemcewicza „Kłos”.
W czterech nalotach na placówkę zrzucono sześciu skoczków oraz dwanaście zasobników i dwie paczki. Skoczkowie przerzucili także 303 tys. dolarów w banknotach, 3,6 tys. dolarów w złocie oraz 3 miliony złotych na potrzeby AK. Zrzucono także dwanaście zasobników i dwie paczki. Samolot szczęśliwie powrócił do bazy o godz. 05.50 po locie trwającym 11 godzin.
Cichociemni oraz materiał zrzutowy zostali przewiezieni do dworu w Czaryżu gdzie gospodarze podjęli wszystkich późną kolacją. Po posiłku (około 1 w nocy) pani domu dała wszystkim koncert na fortepianie utworów Chopina.
-po skoku przydzielony jako radiotelegrafista do sztabu 2 Dywizji Piechoty Okręgu Kielce AK. Obsługiwał radiostację nr 53.
-28 września Komendant Okręgu AK Kielce nakazał rozwiązanie zgrupowania 2 Dywizji Piechoty AK. Odtąd pułki miały działać osobno. Nie rozwiązano natomiast sztabu dywizji który przebywał odtąd przy 2 ppLeg. Zmiany organizacyjne nie zmieniły nic w pracy radiostacji Leśkiewicza.
-30 września Komendant Okręgu Kielce AK wydał Rozkaz Szczególny nr 10/44 regulujący zagadnienia związane z urlopowaniem żołnierzy z oddziałów leśnych oraz funkcjonowaniem pozostających w służbie leśnej. W punkcie 11 zapisano zmianę przydziału dla radiostacji nr 53.
-2 października rozkaz dotarł prawdopodobnie do 2 ppLeg. i został wcielony w życie. Odtąd radiostacja nr 53 obsługiwana przez Leśnikiewicza stała się radiostacją 2 pułku (jego dowódcą był jeszcze wtedy Antoni Wiktorowski „Kruk”).
-8 października do 2 pułku dotarł kolejny rozkaz Komendanta Okręgu Kielce demobilizujący pułk i nakaz aby do konspiracji przeszły dotychczasowe sztaby. Nie zmieniło to działalności radiostacji nr 53 która pozostała w lesie przy szczątkowym już stanie osobowym 2 pułku, którego dowódcą został kpt. Eugeniusz Kaszyński „Nurt”.
-21 listopada licząca ok. 80 żołnierzy grupa żołnierzy 2 pułku pod dowództwem Kaszyńskiego „Nurta” została rozformowana na terenie obwodu włoszczowskiego AK i umieszczona pomiędzy ludnością cywilną.
-od 22 listopada Leśkiewicz wraz radiostacją znalazł się w grupie przy „Nurcie”, która kwateruje we wsi Przyłączek (placówka AK Wodzisław, Obwód Jędrzejów),
-od 2 grudnia Leśkiewicz został zakwaterowany w sąsiednim majątku Piotrkowice skąd nadal utrzymywał łączność radiową z dowództwem AK.
-Wigilię 1944 roku duża grupa żołnierzy dawnego 2 pułku spędziła razem z „Nurtem” w majątku Przyłączek.
-w lutym 1945 kończy utrzymywanie łączności z dowództwem i po zamelinowaniu sprzętu wyjeżdża.
Okupacja sowiecka
-w kwietniu 1945 pod fałszywą tożsamością: Marian Petryk wstąpił do LWP, skierowany do 3 Oficerskiej Szkoły Piechoty w Tomaszowie Mazowieckim.
-od 31 października 1945 (po ukończeniu szkoły w Tomaszowie Mazowieckim) jest w Oficerskiej Szkole Inżynieryjno-Saperskiej we Wrocławiu. Uczy się także w gimnazjum drogowym.
-awansowany na stopień podporucznika, przydzielony jako dowódca 2 plutonu 2 kompanii oraz dowódca plutonu szkolnego1 batalionu saperów 1 Warszawskiej Dywizji Piechoty we Wrocławiu.
-w 1950 zawarł związek małżeński z Krystyną z domu Cichorzewską. Mieli dwie córki oraz syna.
-1951 - awansowany na stopień porucznika,
-od 15 czerwca 1951 – po ukończeniu kursu doskonalenia oficerów we Wrocławiu, przydzielony do 72 batalionu saperów 25 Dywizji Piechoty w Siedlcach.
-od 16 czerwca 1951 do 17 czerwca 1952 jako szef sztabu oraz pełniący obowiązki dowódcy batalionu.
-do 15 grudnia 1954 szef saperów 62 Pułku Piechoty oraz pełniący obowiązki szefa saperów 18 Dywizji Piechoty w Ełku,
-od 18 grudnia 1956 szef saperów 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty w Krakowie.
-1956. W związku ze służbą w wojsku co najmniej od 1946 roku rozpracowywany był przez Informację Wojskową. Po zadenuncjowaniu przez kolegę aresztowany w 1956 roku przez Informację Wojskową, następnie zwolniony z wojska.
-od 7 stycznia 1957 do 31 grudnia 1969 inspektor kontroli technicznej i technik bhp w rejonowej Zbiornicy Złomu w Krakowie,
-co najmniej od 1960 rozpracowywany przez SB, w 1961 podjęto próbę zwerbowania, 23 listopada 1961 ostatecznie zaniechano werbunku.
-od września 1961 do kwietnia 1963 podjął naukę na Wydziale Ekonomicznym Studium Nauk Społecznych w Krakowie.
-od 1 stycznia 1970 do 31 lipca 1977 starszy inspektor kontroli technicznej w Przedsiębiorstwie Przeróbki Złomu.
-od 1 sierpnia 1977 na emeryturze wojskowej.
Zmarł 18 maja 1992 w Krakowie.